Hooligan 2

08:00 hr een losafspraak bij een onderaannemer van de Corus in Velsen Noord, ondanks het verslapen en een keer pissen onderweg valt de schade mee, 08:10 hr lopen we de portiersloge in voor het verplichte aanmelden want zonder inrijkaart kom je er echt niet in. De ontvanger weten we te vinden op het terrein wat aanzienlijk scheelt aangezien het daar niet echt klein is.

Melden bij de ontvanger die me naar mijn zin toch iets te vreemd kijkt naar de papieren die ik hem overhandig. "Daar weet ik niets van, van die zending" op zich is dat voor mij geen probleem, ik neem het net zo makkelijk weer mee, maar dit keer niet...

De vrachtbrief vermeldt één pallet van 120 x 80, maar ergens heeft er iemand bedacht dat die ruim 30 buizen van 6,20 meter ook mee moesten, en die pallet slokt toch het grootste deel van mijn laadruimte op, ik heb natuurlijk geen zin om daar de hele dag omheen te werken !!

Er vindt een spoedoverleg plaats binnen de organisatie en al snel wordt duidelijk dat ik mijn spullen kan lossen, maar... het terrein van de ontvanger bied bij lange na geen ruimte om daar de buizen te lossen, die moeten dus naar "een veldje" een stukje verderop. De fluks opgetrommelde werknemer van de ontvanger zal met me meerijden naar dat bewuste veldje, maar ik informeer toch maar even over de aanwezigheid van een eventuele heftruck. Nee, die is daar natuurlijk niet aanwezig, we zouden het dan wel even met de hand moeten lossen, vlug wordt er nog een werknemer opgetrommeld en die wordt met een busje naar het veldje gebracht. Het bewuste veldje is een troosteloze uithoek van het Corus terrein en ik begin met het openmaken van het schuifzeil. De beide heren kijken naar de stapel buizen die door drie stalen banden en een x aantal houten latten bij elkaar worden gehouden, en het plan word gevat om de buizen één voor één uit hun dwangbuisje te gaan trekken. Ik stap in mijn auto, niet om mezelf te ontzien van enige noeste arbeid, maar ik positioneer de auto in een voor mij zo aantrekkelijk mogelijke positie, ik vraag de kniptang van één van de mannen en knip de banden van de stapel buizen, met lichte dwang laten ook enkele van de houten latten zich vrij makkelijk verwijderen van de bundel, en dan klinkt er alleen nog een hoop kabaal......enkele seconden later verstompt het geluid en ben ik 30 buizen lichter.....zo los je dus aan een veldje zonder heftruck !!!!!

Fotootje voor thuis.....klaar. Beide heren trekken de schoenen uit, klimmen bij mij in de cabine, en ik breng ze even, nog lachend van het zojuist gebeurde, terug naar het basiskamp van de onderneming. Even tekenen voor ontvangst, en tot de volgende bundel, wil je echt geen bakkie koffie chauffeur ??

N.B. ; Niemand is gewond geraakt bij de tot stand koming van deze posting !!

Hooligan

TUUT, TUUT, TUUT..... 04:51 hr, misschien herken je het wel, negen minuten voordat je er echt uit moet gaat de wekker voor de eerste keer, 9 minuten omdat er ooit iemand heeft bedacht dat snoozen niet langer mag duren dan dat, met half geopende ogen zwaait je arm naar dat helse apparaat dat zo irritant mogelijk je aandacht vraagt, en je ramt (alsof dat helpt) op de snooz button. Je draait je terug in je meest favoriete positie voor die laatste 9 minuten en zakt weer weg. SNURK !!!

......Ergens heel ver weg in je onderbewustzijn zegt een klein stemmetje dat die laatste 9 minuten wel heel lang lijken te duren, met enige moeite probeer je weer een oog half open te krijgen om opnieuw dat apparaat te ontdekken dat je zojuist nog op de tast wist te vinden.

06:00....KUT, verslapen, waarschijnlijk toch op de verkeerde knop geslagen, en dan flitst alles heel snel door je hoofd, een uur verloren, hoe maak je dat goed, geen koffie thuis, scheerapparaat mee dat kan ook in de file, Shit...file, om deze tijd worden ze alleen maar langer, brood...gelukkig al klaar, terwijl dat allemaal door je hoofd flitst ben je geheel op de automatische piloot al aangekleed en loop je slaapdronken als een engelse hooligan door je eigen woonkamer op zoek naar de autosleutels.

Aan de zaak, thermoskan gevuld, auto gehaald, computer opgestart, bestuurderskaart erin gedaan, ritpapieren uit je bakje gevist, check, check, check....07:35 hr, GAAN!

Snelweg op, bakkie koffie, peuk op je lippen, eindelijk ff zitten, pfffft !!

Shotgun voor een dag...

Afgelopen maandag is mijn oude slotrace-maat Jacko een hele dag mee geweest, twee jaar geleden had hij al belooft een keer mee te gaan, Toen had ik net m'n rijbewijs en hij wilde liever wachten tot ik het rijden onder de knie had, dat zit inmiddels allang snor en zodoende kon hij zijn snor niet langer drukken en was nu dus echt aan de beurt.
In Amerika noemen ze een bijrijder "Shotgun" en die naam heeft hij dan ook zeker eer aangedaan, hij mocht de hele dag zoveel schieten als hij maar wilde, met een fotocamera welteverstaan, een verslag van zijn bevindingen vindt je op zijn blog.
http://jackomorren.nl/blog/

De draad weer opgepakt....

Het is inmiddels al weer 1,5 jaar geleden na mijn laatste berichtje op de blog, vaak denk ik als ik weer eens iets meemaak onderweg "dat moet ik eens in mijn blog zetten", maar eenmaal thuisgekomen ben ik dat ook net zo snel weer vergeten.

Dan nu toch de stap om weer eens iets op te schrijven.

Een kleine résume van de afgelopen tijd...

Na veel westland, rotterdam, den haag en nog veel meer windstreken heb ik eigenlijk het beste mijn draai gevonden in noord-holland, nu is bij ons in het bedrijf niets "vast" maar ik reken die omgeving dan toch wel een beetje als "mijn rondje".
De plaatsen Hoorn, Alkmaar, Den Helder, Schagen ken ik bijna als mijn spreekwoordelijke broekzak en natuurlijk ook in de talloze kleinere plaatsen ben ik vaste bezoeker en weet mijn klantjes blindelings te vinden. Hierdoor is het kontakt met die vaste klantjes ook bijzonder goed en soms wel eens "te" goed, als je bijvoorbeeld uit beleefdheid het zoveelste "bakkie" achterover slaat, en je de rest van de dag bij iedere stop eerst naar de wc moet rennen, die weet je bij vaste klanten dan wel heel snel te vinden en dat is dan weer een voordeel..!!

In mijn laatste posting berichte ik over een start met een nieuwe (lees andere) auto, met deze combinatie heb ik de nodige kilometers gemaakt, ik weet niet waar de teller op stond toen ik 'm kreeg, maar ik denk dat ik er toch een kleine twee ton op de klok bijgezet heb en ik heb in december afscheid van deze auto genomen met bijna een miljoen kilometers op de teller.

Eind 2009 stonden stonden er bij de Daf dealer in Barneveld drie nieuwe CF trekkers achter het hek, en aan de citroengele kleur is dan meteen duidelijk voor welk bedrijf deze bestemd zijn, en dan kan het grote speculeren beginnen...

Wie komen er aan de beurt voor één van die hagelnieuwe trekkers...., natuurlijk hoopte ik ook mijn oude auto te kunnen verruilen voor zo'n veel modernere daf, automaat, cruise control, koelkast, standkachel en voor de zomer een lekkere airco, allemaal zaken die veel van mijn collega's al lang hadden maar die in mijn auto ontbraken.

Eind december werd ik door verschillende collega's ingelicht dat ik de gelukkige eigenaar/bestuurder zou worden van zo'n nieuwe daf, maar ik had zelf nog niets gehoord....!!??

Maaaaar..het voor mijn gevoel lange wachten is rijkelijk beloond en nadat de auto op de eerste zaterdag in januari 2010 op kenteken kwam, ben ik 'm gelijk gaan halen om thuis mijn eigen spullen een plekje te geven in die toch wel erg mooie cabine, klaar om diezelfde maandag daarop de eerste kilometers te gaan maken met m'n nieuwe aanwinst.

Dat weekend heeft het behoorlijk gesneeuwd in Nederland en ik kon dus maandag vol aan de bak met een mooie rit Drente/Groningen. Laat het daar nu net vreselijk hard hebben gesneeuwd en een dikke deken witte zooi van wel bijna 30 centimeter was mijn lot. Sneeuw is mooi, maar dan wel op vrijdagavond vallen en maandag weer weg....

Direkt bij de eerste klant was het al raak, deze lag een kleine 400 meter van de redelijk begaanbare weg, gelegen aan een smalle landweg waar door de sneeuw de weg niet van de berm te onderscheiden was, gelukkig waren er al een paar auto's mij voor gegaan en zo kon ik nog enigzins schatten waar het midden van de weg moest liggen.

Even binnen melden en natuurlijk moest ik helemaal aan de andere kant van het terrein lossen, daar was de sneeuw nog ongerept en nadat ik met m'n vorige auto al een paar keer flink vast heb gestaan in de sneeuw vreesde ik het ergste....

Geluk bij een ongeluk, mijn klant was een aannemer met een flink aantal grondverzet machines, dus werden de heren grondwerkers die 's ochtend lekker op tijd waren gekomen om nog even te kunnen genieten van een "bakkie", bruut verstoord en aan het werk gezet om voor mij het pad en de ingang naar het terrein sneeuwvrij te maken.

Inmiddels rijdt ik nu drie weken met de nieuwe auto, vreselijk fijne auto, maar door alle sneeuw en vooral de pekel van afgelopen weken heb ik weinig kunnen genieten van mijn mooie glimmende werkpaard, en staat de auto er net zo vervuild bij als de rest van het wagenpark.

Nu is een mooi praatje niets zonder het bijhorende plaatje, en daar is sluit ik dan ook maar mee af, en beloof mezelf snel weer iets te schrijven......

Een stapje verder..

De kalender staat inmiddels al weer op juni 2008, Als ik dit schrijf ben ik alweer een half jaar in dienst bij van Reenen en ik kan niet anders zeggen dan dat de tijd vliegt als je het naar het je zin hebt. Tot nu toe zweerde ik echt bij mijn bakwagen, en ik moest er niet aan denken om met een oplegger te gaan moeten rijden. Nu wil het geval dat mijn zwager inmiddels ook bij van Reenen is komen werken, en gezien het feit dat hij nog niet beschikt over een oplegger rijbewijs, hebben ze hem mijn bakwagen gegeven.....!! In eerste instantie baalde ik daar natuurlijk gigantisch van, mede omdat ik nu toch echt naar de oplegger moest overstappen. De bakwagen was voor mij een vaste auto wat zoveel betekend dat je niet eeuwig en altijd met je spullen hoeft te slepen en je zelf verantwoordelijk bent of je spullen compleet en in orde zijn. Een kleine voorwaarde van mijn kant was dan ook dat ik er wel heel graag een vaste auto voor terug wilde. Vervolgens is er binnen het wagenpark een hele verschuiving plaatsgevonden en ben ik nu de trotste chauffeur van een veel modernere Daf 75 CF met een Cityoplegger, dat is een korte oplegger waarvan de wielen meesturen en dit maakt het geheel bijzonder wendbaar.

Om het zelfvertrouwen een boost te geven heb ik de eerste dag een ervaren city/oplegger chauffeur meegekregen om mij te wijzen op de "do's en dont's" van zo'n oplegger. Om het makkelijk te maken begonnen we de eerste dag met een vijftal adresen Delft en Den Haag en vervolgens nog een stuk westland. Een behoorlijke vuurdoop kan ik je zeggen maar ik heb het uiteindelijk op eigen kracht kunnen redden.

De rest van de week heb ik het alleen gedaan en ik moet eerlijk zeggen dat ik al voor behoorlijk hete vuren gestaan heb, maar....die heb ik allemaal kunnen trotseren en ik ben bijzonder happy met m'n nieuwe combinatie. Zaterdag had ik de auto thuis en hij is van top tot teen en van binnen en buiten gewassen.

Een bijzonder dagje/vrachtje

Drukker dan normaal, dat is wat deze dag aanvankelijk beloofde te worden. Met 20 adresen op mijn daglijst en een rit naar een omgeving Nijmegen en Den Bosch zal ik alle zeilen bij moeten zetten om toch nog op een redelijke tijd thuis te zijn. Zoals vaak werd het ook deze dag anders dan verwacht. Ik sta drie kwartier te vroeg bij de eerste klant, maar beter daar dan in de file... Zulke vroege momenten gebruik ik meestal om mijn adresen alvast in de TomTom te zetten, handig...dat scheelt de rest van de dag een hoop tijd. Na de eerste 6/7 klanten wijst de klok nog geen tien uur aan, een tken dat het lekker loopt vandaag. Een volgend adres dat niet echt op mijn route ligt gooit daardoor dan ook weinig roet in het eten. Volgende klant is een boomgaard in de plaats Dieden, nooit van gehoord?........Ik tot deze dag ook niet !! Wel een hele mooie route er naar toe, een rit van 5 kilometer over een smalle dijk door de uiterwaarden van de Maas. Vervolgens een kleine inrit naar de achterkant van de boerderij om daar de spullen te lossen. De beste man laat me weer vertrekken met mijn handen vol lekkere appels en peren, en op zo'n warme dag is een lekkere koude appel echt heerlijk. Half drie 's middags sta ik op het teruglaad adres in den Bosch, volgend de lijst moet ik twee colli laden dus zal ik wel snel weer weg zijn...Niets is minder waar, voor het laden moeten de nog overgebleven pallets naar buiten en de zijkant van de auto helemaal open, maar dan hebben we wel twee colli van 4 ton achter op de auto staan. Een enorme puinbreker en een grote grijper met bestemming Duitsland. Daarna nog even naar Geldermalsen om twee adresen noten te bezorgen en dan gaat het stuur weer richting Barneveld. Nog even langs huis om een pallet voor de hond te lozen en ik neem Dakota mee om samen met mij de auto leeg te gaan maken aan de zaak en daarna samen lekker naar huis te rijden. Morgen richting Westland.....eens kijken of we nog een bloemetje voor thuis kunnen scoren !!

Lekker op dreef

Het is al weer even sinds mijn laatste posting, niets te melden....??Eigenlijk wel want iedere dag zijn er weer nieuwe verhalen, maar meestal kleine verhalen over grappige ontmoetingen, bijzondere aflever adresen en spannende momenten langs de weg. Inmiddels is de Twinpack auto mijn vaste auto, de vorige chauffeur heeft een hagelnieuwe gekregen en deze keurig verzorgd voor mij achtergelaten. Het is bijzonder fijn om een eigen auto te hebben. Je hoeft dan niet iedere dag met je spullen te slepen maar gewoon in de auto laten liggen en ook niet opnieuw wennen aan de spullen en auto van een ander. Mijn vaste clubavond die mij eigenlijk wel een beetje heilig was moest ik in het begin wel laten schieten, nadat ze aan de zaak daarvan hoorden hebben ze ervoor gezorgd dat ik Vrijdag een andere rit heb waarbij ik niet vroeg hoef te beginnen maar dan wel wat later thuis ben... Op donderdag proberen ze me niet te laat terug te laten komen, maar dat mislukt nog wel eens.. Vooraf heb ik zo mijn twijfels gehad over de files maar ik kan zeggen dat het bijzonder meevalt. Meestal word er geprobeerd om je voor de avondspits weer in de buurt van Barneveld te krijgen maar sommige klanten zitten toch echt verder weg en dan moet je 's avonds even aansluiten, ook daar krijg je handigheid in en weet je precies welke wegen en rijbanen je het beste kan pakken. Omdat je toch veel voor vaste klanten rijd kom je regelmatig bij dezelfde klanten, op die manier kun je hele leuke kontakten opdoen en ook kom je regelmatig dezelfde chauffeurs tegen bij de talloze bedrijfen. Ik rijd 's ochtends nog wel eens samen op met een andere chauffeur uit Barneveld en dan praten we wat over de bak, op die manier ben je zo een heel eind weg en is het eigenlijk vreselijk gezellig. Ik heb geen last van het feit dat je de hele dag alleen zit, er gebeurd de hele dag zoveel om je heen dat je in principe nooit alleen ben. Menig chauffeur zal inmiddels een bijzonder warme band opgebouwd hebben met zijn vaste bijrijdster die diep verscholen in de TomTom haar werk doet. Meestal kunnen wij het ook goed met elkaar vinden maar ik kan na een zoveelste "probeer om te keren !!" ook wel eens een knallende ruzie met haar proberen te forseren, toch blijft zij altijd kalm en beleeft wat ik ook bijzonder knap vind !!!

Dan nog even een willekeurig hoogte en diepte punt....

Diep....een hele dag met bijna alleen maar pallets van een ton (1000 kg) in de weer geweest, dan ben je 's avonds behoorlijk bekaf.

Hoog....Lossen/overladen op de boot naar Texel en daarna even bakkie doen bij mijn broer in Den Helder die daar net 100 meter vanaf woont, daar kom je tenslotte ook niet iedere dag.