Nog een mazzeltje....

Voordat ik echt bij van Reenen ging rijden zag ik al eens een auto van hun rijden met Twinpack zeilen, ik vond dat een mooie auto. De auto is met die zeilen net even mooier en de toplichten, luchthoorns en andere extra's maken 'm verder af. De vaste chauffeur van die auto krijgt een nieuwe en nu is deze auto een wisselauto, voorlopig is hij aan mij toegewezen en ben ik dus de koning te rijk met m'n nieuwe Dafie...

Alles is binnen....

Na 22 september gestart te zijn, kan ik nu drie maanden later zeggen dat ik alle papieren op zak heb. Gisteren 21 december heb ik het laatse examen voor trailer/aanhanger met succes afgelegd. In voorbereiding op dit examen heb ik gekozen voor twee volle dagen lessen i.p.v. vijf of zes lessen van drie uur. Het voordeel hiervan is dat je niet steeds opnieuw hoeft te wennen aan de auto en het rondje rijden kan iets groter worden waardoor je in één dag veel verschillende verkeerssituaties kunt behandelen. Tijdens de tweede en laatste les hebben we nog een belangrijk aspect van het chauffeursvak behandeld n.l. het eten van een balletje in een chauffeurscafé.
Tijdens het examen zijn we na het aankoppelen dwars door Ede gegaan met een paar behoorlijk moeilijke bochten en lastige situaties, tot slot een stuk industrieterrein en even achteruit voor een laadperron steken als bijzondere verrichting. Verder met een grote bocht om Ede heen teneinde terug te rijden naar de rijschool.
De rit verliep op één stoeprandje na bijna geheel vlekkeloos, alleen het achteruit rijden naar het laadperron kan nog enige oefening gebruiken.
Komende week kan ik op het gemeentehuis mijn nog verse rijbewijs C om gaan ruilen voor een nog versere CE exemplaar.

Een weekje verder

Hallo lieve blogvrienden...

Toen ik in november vertrok van Pharos naar van Reenen werd ik dringend doch vriendelijk gevraagd deze blog wel regelmatig te updaten. We zijn een week en twee postings verder maar ik krijg helemaal geen reakties.....

Ik ga er dan maar vanuit dat het zonder Erik en mij bijzonder saai is en dat jullie helemaal uitgekakt op de bank gaan zitten.

Ik heb inmiddels al vele wegen gezien, en iedere dag ontmoet ik weer een nieuwe uitdaging. Ik rijdt regelmatig naar het westen en daarbij komen dan ook de grotere plaatsen aan bod, toch vreemd dat juist grotere plaatsen bestaan uit veel kleinere straten. Ik heb bijvoorbeeld in Leiden al een paar behoorlijke smalle momenten gehad, hopeloos verdwaald en de enige overgebleven weg was opengebroken, dat zijn momenten dat je jezelf even achter het oor krapt en bijna de moed laat varen. Vanochtend had ik zo'n moment op een dijkwegetje in de buurt van Aalsmeer. Na een kleine kilometer werd de weg steeds smaller en smaller en ik was al een bocht tegen gekomen waar ik toch een paar keer moest steken om daar doorheen te komen. In zo'n geval is achteruit terug ook geen optie en word het zoeken naar een geschikte plek om te keren. Dit keer had ik wederom geluk en bij een boerderij die verbouwd werd had ik net genoeg ruimte om met een flink aantal keren te steken de boel toch weer de andere kant op te krijgen. Achteraf zat het adres waar ik moest wezen helemaal aan het begin van datzelfde dijkweggetje en had ik er helemaal niet ingehoeven. Dat is meteen ook een groot struikelblok....hoe groter het bedrijf hoe kleiner het huisnummer op de gevel, of ze hebben een gevel om je vingers bij af te likken zo mooi, die ga je toch niet ontsieren met een naam of nummer.... Aan de andere kant kom je nog eens ergens...vorige week heb ik heerlijk mijn broodtrommeltje leeggegeten tussen de viskotters in ijmuiden en zitten genieten van een groot containerschip welke het Noordhollands-zeekanaal op ging. Ook leuk in het westen van het land zijn de bezoekjes aan verschillende kwekers...kerststerren, orchideeen en allemaal zover als het oog kan rijken, meters lange lekker geurende kassen. Vorige week was ik 's avonds helemaal afgebrand, deze week heb ik al veel meer energie, de file's vallen mee en zoals je hierboven kunt lezen is elke dag weer anders. kortom ik vermaak me prima.....

Maar nu alleen op pad...

Vandaag was het zover...de eerste vuurdoop.
De eerste twee dagen was ik bijrijder geweest, nu werd het tijd om alleen op pad te gaan, reuze spannend.
De avond vooraf heb ik alvast een klein rondje met de bewuste auto gereden om vandaag niet voor al te grote verassingen te komen te staan.
Vandaag begon de rit richting het westen en als eerste moest ik naar twee adressen in Rijssen en vervolgens naar Raalte, via diverse adressen in Deventer en Zutphen hebben we nog een supermarkt als klant in het centrum van Apeldoorn, deze gaf toch wel enkele problemen maar ook die heb ik opgelost. Ik heb inmiddels ondervonden wat het effect is van een tomtom in een vrachtauto, die houdt nu eenmaal geen rekening met gewicht en hoogte.
Bij terugkomst in Barneveld heb ik na een korte pauze nog vier adressen afgehaald en daarmee kwam er een einde aan de dag.
Morgen gaat de rit de andere kant op richting het westen....

Eerste dag..

Vandaag was de grote dag....om half vijf roept de wekker dat het tijd is om op te staan, best vroeg maar het gaat zonder moeite. Om iets voor half zes sta ik aan het hek bij van Reenen, daar ga ik opzoek naar mijn begeleider voor die dag, maar in plaats dat hij met mij meegaat, ben ik vandaag zijn bijrijder. Vandaag rijden we als het dynamische duo André en André en hij zal mij de eerste beginselen van het vak gaan bijbrengen. We vertrekken om zes uur met een auto vol richting het westen van het land, vandaag doen we een rondje om Amsterdam. We beginnen in Abcoude vanwaar we onze weg vervolgen naar Schiphol, als we daar twee adressen gedaan hebben gaan we naar Velzen en van daar pakken we twee adressen Amsterdam. Op het eerste adres gaan we al terugvracht halen, dat blijkt ook nog eens minder dan aanvankelijk werd aangegeven, een snel belletje met de planning stuurt ons naar het laatste adres voor die dag, we hebben nog "leeg goed" voor een bedrijf in A-dam oost en daar laden we meteen de auto helemaal vol voor de terugweg naar Barneveld. We zetten de auto voor het dok, en de expeditiemensen trekken in no-time de hele oplegger leeg. Een deel van de zending gaat weer terug in de trailer, dat word een deel van onze vracht voor morgen. Aftanken, papieren afhandelen, even wachten op een eventuele opdracht van de planning, maar deze dag krijgt een vroeg einde en ik zit al om kwart over vier bij Mamaloe op de bank...